Çobanın aşkı doğumla başlar
Geçmişi aklında, gözde yaşlar
Anne evladını gördükçe yanar
Sanki, Kızılırmak memba o pınar
Aklı geçmişte verilmiş bir sözde
Evladını candan seviyor özde
İçi kan ağlıyor görünür de gözde
Evladına için için ağlıyor özde
Aklına geldi. Söz vermişlerdi
Nerde olursak olalım derlerdi
Sözlerinde inan hep birlerdi
Gece gündüz dua ederlerdi
Zamanın edebi ile edeplenmiş
En güzel huylar onlarda olmuş
Vakit gelmiş ikisi de hazır olmuş
Kader demişler, gözler dolmuş
Çoban kavalıyla buluşmuş
Kaval ile koyunlarla konuşmuş
Anlatmış aşkını o'nda buluşmuş
Derdiyle himmet eli buluşmuş.
Koyunlara demiş, bu tuz sizi yakar
Kızılırmak gel diyor. Bana bakar
Kavalım derdim herkesi mi yakar
Düşün, ağa başka çare mi bakar
Çoban koyunlara aşkını anlatır
Akında koyunlara tuzu hatırlatır
Der, sizler susuzsunuz. anlatır
Karşıda Kızılırmak su kaynatır
Koyunlara kavalından ne söyler
Kızılırmak susuz mu? geçilecek
İnsanlar hayat boyu mu? seçilecek
Bugün beraber tarihe mi? geçilecek
Koyunlar çobanı dinlemişler
Onu aşkını kendileri bilmişler
Kızılırmak'ı görmez olmuşlar
Onun aşkını kendileri bilmişler
Kayıt Tarihi : 2.6.2016 15:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şahin Tokmak](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/06/02/kizilirmak-3-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!