Kızılderili Şiiri - Ufuk Nazım

Ormanları biz kesip kanatmadık.
Bize vahşi diyenlerdi;
Toprağın bağrında yaralar açan.
Binlerce yılı kesip kesip;
Ağaç ağaç kanatan.
Onlar gelince Ormandaki canlılar;
Ve biz kaçacak yer aradık,
Bulamadık.
Bizi bufalo avlar gibi;
Avladılar.
Rezervasyonlarda ruhumuzu çaldılar.
Rüzgarımız, kartalımız,
Ve gururumuz soldu.
Soluk benizlinin;
Namlusunun önünde.
Bir bir vuruldu savaşçılarımız.
Karanlıklarda;
Acıdan kıvranan gölgeleriz.
Köstebekler gibi;
Çekildi yer altına umudumuz.
Sularımız çekildi kendine.
Kırıldı son dalımız;
Kurudu kanımız.