Hasretinle zehir kattın aşıma
Kızılca kıyamet koptu gönlümde
Dönüp de bakmadın yalvarışıma
Kızılca kıyamet koptu gönlümde
Kara bulutlarla çevrildi dağım
Genç yaşta sarardı bu gençlik çağım
Artık bu dünyayla kalmadı bağım
Kızılca kıyamet koptu gönlümde
Ne muradım kaldı ne sabrım kaldı
Umut tutunduğum ince bir daldı
Senden sonra ecel kapımı çaldı
Kızılca kıyamet koptu gönlümde
Kayıt Tarihi : 2.6.2020 14:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sedat Kocabey](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/06/02/kizilca-kiyamet-12.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!