Kızılca bir gündoğumu Şiiri - Akın Akça

Kızılca bir gündoğumundan
Başlayan ahengi yeni bir
Başka günün -ıtırca
Kir yapraklarını saran
-İnadına duruyor
Tepesinde gecenin
Ve tan ağarışının
Müjdeliyor gitmeyişini:

Uzaklardan ışınlanan demir,
Sızdırırken kendini Güneş’e -
Ki Dördüncü Zaman’dan,
Buzul Devri’nden
Bir mamut’un dişleyişi gibi
-‘Meteorları Veya
Meteoritleri bekleyen; Ay’da,
Gündüzün müjdecisi seçiliyor:

Geçen her gün, biraz daha
Sindiriyor mide
Ve öğütüp duruyor
Kendi döngüsünde
Yemek ve nefes boruları

Ama gecenin salkım eren,
Veren ‘mitralyöz-mutant-
Karışımları’ erteleniyor
Yaşanırken ve nice
Cebelleşmelerle yine
Güne diyor, “merhaba! ”

Bu ışık,
Siyahın içinden siyah
Gözüken -
Belki daha pak
(Kızıl beliren
Bağbozumu’nun)
Kendisinden bile …

-

24.08.2004