Nihal'imi Her Nefesiyle Yeniden Seviyorum

Ruhun Su ve Ateşi

Nihal’im, rüyalarında yürüdüğünde,
Ruhun suya dönüşüyor,
Her damla seninle titreşiyor,
Ve ben, o suyun içinde kayboluyorum,
Sessiz bir coşkuyla, derin bir vuslat gibi.

Ellerini hissettiğimde,
Ateşin sıcaklığı yüreğime düşüyor;
Ve ben, o ateşin içinde arınıyorum,
Kainatın rüzgarı ruhumu sarıyor,
Ve sen, her bakışında bir gölgeyi aydınlatıyorsun.

Su, ateşin zıddı gibi görünse de,
Ruhumuzda birleşiyor ikisi;
Seninle birlikte her zerre, her nefes,
Bir vahdetin sessizliğiyle yanıyor,
Ve ben, seninle her anı içimde yaşıyorum.

Rüyanda dokunduğunda bana,
Suya düşen bir damla gibi çarpıyor ruhum;
Ateşin sıcaklığıyla eriyen buz gibi,
Ve ben, her zerrede seninle yeniden doğuyorum,
Kainatın nefesiyle bütünleşiyorum.

Hicabın ardındaki sessizlik,
Perdelerin arkasındaki nur,
Her bakışında bir sır fısıldıyor;
Ve ben, o sırla yaşlanıyor,
O sırla gençleşiyorum,
O sırla var oluyorum Nihal’im.

Su ve ateşin dansında,
Ruhumuz birleşiyor,
Seninle her dokunuş, her sessizlik,
Bir mesneviye dönüşüyor;
Ve ben, her bakışında kendimi buluyorum,
Her nefesinde seni yeniden seviyorum.