Kızılay Şiiri - İbrahim Özdemir 2

K I Z I L A Y

Uğrayınca felakete,
Kalpler sızlarsa afette,
millet için önemsin elbette,
Kara gün dostu Kızılay.
Yangın,deprem,savaş ve selde,
Felaketten felakete koşarsın yel,
Afetzedelere uzatırsın sıcak el,
Düşmüşün yanında hep kızılay.
Tarafsız savaşta yerin,
Şifa kaynağısın muhtaçların
Cephede kalpler fetheder yapıtların
Hep taktirliksin sen Kızılay
Hastalık ve şiddetli kazalarda,
Sağlık ve yardım ekiplerin iş başında,
Dünyanın bir bu ucunda,bir öbür ucunda,
Hiç yorulmaz mısın sen Kızılay
Zengin fakir diye ayırmaz,
Her millete koşar hayır demez,
Fakir diye yardımı ertelemez,
Gönülleri fetheden Kızılay
Acize teselli ve şifanı hep dök,
Kuvvet verir yaradan ve mavi gök,
Yardımlarını hep sürdür öbek öbek,
Hep gönüllerde kalacaksın Kızılay
Açlara yemek,
Yoksula giyecek,
Umutsuzlukta yetişecek,
Hemen bize Kızılay
Kim kalırsa çaresiz,
Yardıma koşar menfaatsiz,
Şifa verir her derde ücretsiz,
Kıymette akçesin Kızılay

(DEMYANLİ) İbrahim ÖZDEMİR