Kimse istemez ama
Deprem, yangın ve afat
Gelir insan başına
Muhtaç olur yardıma.
Bilir misin nasıldır?
Evsiz kalmak ayazda
Açlık, soğuk, hastalık
Hepsi bunun yanında!
İnsanların çığlığı
Arşa kadar yükselir
Bunu duymayanların
Vicdanları sağırdır!
Bu çığlığı duyanlar
Ne düşünür, ne yapar?
Görev çağrısı bilerek
Koşarak yardım eder.
Onlar kadar çaresiz
Hissedersin kendini
Bir hiçsin tek başına
Kızılay yoksa orda.
Kara günde dost bulmak,
Ya da bir yara sarmak,
İstiyorsan o gün:
Donat Kızılay’ı bu gün.
Kayıt Tarihi : 6.1.2010 21:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!