Kızıla çalarken şafaklarım

Kızıla çalarken şafaklarım
Bin hüzün dökülür göz uçlarıma

Hazarın kıyısından bir selam getirir bulutlar
Rüzgârlar bir tutam kınalı saç kokusu
Hasretlerimiz menevişlenir hınca hınç
Dağarcığımdaki kelimelerim dağılır
Bitimsiz yaralarıma derman aramaya

Mevsim yılkıya salınan atların mevsimidir
Nal seslerini duymaz kulaklarımız

Beşiğinde uykudadır bir bebecik
Başucunda mavi boncuklu bir nazarlık
Kaçakçılar ortağı olur
Bir kaşık tarhana çorbamızın
Bir kese kaçak tütün hediye edip
Yürürler olmayacak hayallerinin peşine

Varlığını hiçliğine adarken dervişler
Son şarkısını çalmaktadır bir kemancı

Hu deyişimiz bir hırkayla
Yaratanı kendimiz bilmek bildiğimiz bütün dualarda
İlahi bir müzik okşarken ruhumuzu
Duyduğumuz sevgiyi
İnsan yanımıza adamak
Ve umutla beklemek yağmurları
Dervişi ve kemancıyı unutarak

Bir tütün sarmak
Kaçakçılardan hediye keseden

Gelecek baharı düşleyip
Savrulan dumanların grisinde umutlar büyütmek
Pamuğun kozasında ellerini görmek
Beşikteki bebeciğin
Ve inadına susmak
Her nefeste sararan bıyık tellerimize
İnsan yanımızın isyanlarını saklayarak

Umutları süslemek ışıldayan raylar boyu
Ya da haddehanelerde
Çeliğin kızıllığına saklamak düşleri

Koltuğunda Te cetveli
Mühendislik okumak bir fakültede
Baş kaldırmak anaların çıplak ayaklarına
Cehennemin hışmına uğramak
Alacalı bir şehrin daracık sokaklarında
Ve ben deyip biz olmadan
Umut bağlamak uzanacak ellere

Davul zurna sesleri eşliğinde
Kınalar yakmak yollara düşenlere

Kilosu ile tartıp körpecik bedenleri
Düşlerini yağmalamak çocuk gelinlerin
Al bayraklara sarıp yirmili yaşları
Baş tacı yapmak eşkiya başını
Ve içimiz yanarken yüreğimiz kanarken
Kendimizden bile saklamak
Biz buradayız diyememenin utancını

Bir kurşun kalem düşer ellerimize
Karalarız her gece bir kaç hece

Şair oluruz yazarız ölümsüz aşkları
Gönüllerdeki sırça köşkleri
Aras'da aslıca yüzümüzü yıkarken
Tahir'le Zühre'yi Nazım'dan okur
Kızıl ırmağa anlatırız Leyla'yı
Ve her sabah uyandığımızda aslolan sevgi desek de
Kayıplardadır insanlığımız