Günler kızıla boyanıyor gitgide
Dar vakitlerde öpülen kuşlar
Beklenmedik sancılara uçuyor
Ve güller kaybediyor kokularını
Uçurumlar yokuşları kolluyor hep
Yollar ketum bir seyirci
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
