Kızıl Şafak Şiiri - Yaşar Duymuş

 
 
                     Kızaran  öfkemizle,tutuşan gönüller,
 
                     Masum dalını eğmiş,gonca gülüz biz,
 
                      Mevsimlerdir,dağında,ağlayan  çiğdemiz biz,
 
                      Kızıl şafak vururken,güneşle doğan milletiz biz.
 
 
 
 
 
                      Çanakkale’de  kan kokan,bir deniz,
 
                       Elasıyla  yanan göz,kor olan bir  beniz,
 
                        Aç,susuz  yatan gövdeler,acep ne ister?
 
                        Kızıl şafak sökerken,destan yazan  biz.
 
 
 
 
 
                      Kızılırmak yaslanırdı,bağrında Karadeniz’e
 
                      Uzanırdı boy boy  toroslar Akdeniz’e
 
                       Issız   gecelerde,kenetlenelim  her  vaktiyle,
 
                       Şühada  vatanımda, meşkle iç çeken biz.
 
 
 
                       
 
                       Ecdadım  nice fetihler yaptı,fermanıyla,
 
                       Toprağa yattı erenler,cevher-i   imanıyla,
 
                        Bu yurt  emanet,canla  elde  kuran’ıyla,
 
                        Kızıl  şafakla  dünya’ya  korku salan biz.
 
 
 
 
 
                      
 
                      Boynu bükük kalmasın,memleketimin  camileri,
 
                       Açılsın  kalbimin mihrabı,susmasın minberi,
 
                        Düşman  ayağı   girmesin,değmesin namert eli,
 
                       Kızıl şafak  alnımıza  doğarken, ayağa  kalkan biz.     
 
                                  
 
 
 
 
 
                    Atatürk’ten kalan  son miras  hürriyetimiz,
 
                    Zorlukla kuruldu,sevda  ile cumhuriyetimiz,
 
                    Kemal’e  erişecek  nişadımızla  zaferimiz,
 
 
 
                    Kızıl şafak  vaktinde,dirilecek    milletiz biz.