Kızıl Saçlı Meleğe Hasretle

Saat ikindiyi vuruyordu
Kalbim sensiz yine kederli bir geceyi
Uyumak istiyordum gün ortasında,
Saati, vakti, aklı hiçe sayarak…
Bir nebze olsun kurtulmak bu kederden,
Ama ne mümkün!

Hasretin bir dağ gibi karşımda iken,
Bana, acizliğime aldırmadan
Ferhat olma külfetini yüklenmişken.

-Gel gelelim,
Sen hepsinden habersizsin muhakkak

Uyumayı geçtim
Yaşamayı unutturan acılar içindeyim
Bir kızıl saçlıya hasretledim kendimi,
Düşünüyorum; o şimdi nerede, ne yapıyor.
-ama yazık!
Seni seviyorum / uyumadan, yaşamadan, ölürcesine…