28 Ağustos 2008 İstanbul
Göğü yırtıp sabaha ulaşamadık asla
Omzumuzda umut diye taşıdığımız kahırlar
Her esen rüzgarda biraz uçuruma savurdu bizi
Hayatın telaşında tutunduğumuz dallara kırıldık
Saçlarımız gecelerin ağırlığında hırpalanıyordu
Dudakların romanlarda ki en kızıl şehir gibi
Sana koşmak istedim sabrım tükendi
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana
Devamını Oku
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana



