Kızıl Mavi Bir Bekleyiş

Mahkumum bir satırın çizgileri aralığındaki yoklukta
Kelimeler ansızın dökülüyor bu iki satır arasındaki boşluğa
O boşluk ki kifayetsizce nasır tutmuş ellerimden dökülüyor satırlara
Heyhat bir bak bu kaçıncı bekleyiş bu kaçıncı yokluğa direniş...

Ansızın çıkıp gelsen satır aralığından kelimelerinle gönül haneme
Vurgun yemişliğin sessiz bekleyişi son bulsun sensiz bu yürekte
Asılı kalmış her bir harfin gökyüzünde dans edişi vurur yüzüme
Şavkı uzak bir alev olursun her düşüşte bu kara cümlelere...

Yalnızlığın esaret zincirinin her bir halkası arşınlıyor dört yanı
Kızıl mavi bir bekleyişte efkar sarmış her bir anı
Tut tut ki boşluğa dökülen ziyan olan tüm mısraları
Her bir mısra ah u zar’la anlatsın emsalsiz sevdamı...

Sen ve sana olan hasret kaplarken sürgün bu yüreği
Mehtap küsmüş yıldızlar sönmüş gökyüzünde tek tek
Bir boşlukta ayrılığa boyun eğmiş binbir dilek
Karanlık döşeğinde ağlıyor hıçkıra kıçkıra bir bebek...