Kızıl Kara Bir Ağustos

bambaşka acıların külleri yağıyor üzerime
havada geniz yakan kül kokusu
boğazımda halkalanıyor çığlıklar
boğuluyorum çaresizliğin isinde
kim bilir
bu kaçıncı kez sarılışım içi boş bardaklara
kaçıncı adımlayışım zamanı
yönsüz sokaklarda

(sus...sus diyorum...
düşünme sadece ilerle...
ama nereye)

yollar bitimsiz işkence
mümkün müdür kaybolmak
kendi içinde
ayaklarım dirense de
şimdi denizi adımlama zamanı..

(kızıl kara bir Ağustos
yanıyor göğsümde...)

13/Ağustos/2009

Avşa Yanıyor

Figen YARAR