Kızıl Kanat - 4 Şiiri - Battal Kılıç

Kızıl kanat harlanır fecirde hüzün
Alev bahrinde ebruzen arar gözün
Katreler yanar ummanı yakar yüzün
Sularında aklandım pakı sen eyledim

Kızıl şafak hıçkırır seherde sesin
Yakuta boyanır göklerde nefesin
Hicran narı közlenir sinede sesin
Közlerinde aydım nuru sen eyledim

Ah u figan yükselir gönlün ufkunda
Cemre düşer hicrana acı ruhunda
Alev olur sevdânın hasret okunda
Aşk harına daldım yâri sen eyledim

Her nefeste amansız gönül vuslatı
Gerdanında örülmüş aşkın sıratı
Nazarından dökülür meçhul karartı
Gizlerinde yandım sırrı sen eyledim

Semaya kanat açtım aşkın sesiyle
Fezayı dolandım bir yar hevesiyle
Küfe dokudum nebinin nefesiyle
Libaslar ördüm çulu sen eyledim

Kızıl kanat izinde kanar ayaklar
Nar- ı aşkta yanar redifler uyaklar
Hecenin gecesinde hicran uyuklar
Divanı yaktım şiiri sen eyledim

Kızıl bir kanat değdi göğün yüzüne
Mehtap damladı yardan yer yüzüne
Şakıyan oldu bülbül ikrar sözüne
Besteleri yaktım sözü sen eyledim

Kanat gerdim yarin süregah izine
Dua diledim başım koydum dizine
Pervaz gönlüm derdan oldu hak özüne
Kanadımı kırdım yolu sen eyledim