Yarıyı geçmişti güneş mitos dağında
Ağlamaklı bir gökyüzü kızaran gözlerinde
Yeşil tuvali boyuyordu kızıl bir kâbus
Daralan nefesimin hışırtılarında
Homeros'un çınarı devriliyor üstüme
Tarihin taktığı tâcını yakarak yıkıyor
Zamansız bir ölümün koynuna...
Kaç asrı devirmiş yeşilin tepesi
Atmış gibi alev saçıyordu üstünden
Güneşin parlak bakışında yanıyordu
Toprağın saçları gönlümü titreten
Zulüm ter atar gibi doğruldu yerinden
Yüreğimin iniltilerine aldırmadan
Hâlâ gökyüzünde tükenmez bir hiddet
Yükseliyor alev alev üstümde
Tanrıların gazabını çağrıştıran
Boz renkli karanlık gibi açıldı gönlüm
Tüm sevdalarımı alıp götüren rüzgârın ardından
Bir ağaç yıkıldı içimde dik ve mağrur
İşkence görmüş bir canlı gibi
Hayallerimi tüketen yeşil dünyamın
Eteklerinde küllendi kızıl bir kâbus...
Ahmet TIĞLI 8.7.2008 (Sevgi Merdivenleri)
Ahmet TığlıKayıt Tarihi : 17.7.2008 13:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bodrum da acı bir tatil anısı...............yanıp yokolan ormanlarımızın gözümün önünde ağlayışını seyrederken,duyduğum gönül hışırtıları....
Bilmiyorum belkide burada fazla orman olmadığı içindir
benim içimde ormanın bir başka yeri var
orman yeryüzünün en güzel hazinesi,yeşillikler kadar güzeli var mı
bizler için ruh ilacı niteliğindedir
Yanan her ağaç bir can kaybı ağlayan çocuklar gibi hüzünlü
Bu güzel şiirinizle çok güzel tasvir etmişsiniz yüreğinize sağlık
10+ant.
Bitimsiz Sevgilerimle...
TÜM YORUMLAR (3)