Bir Şubat akşamı seni bırakıp gidişim;
Gökyüzünü son akşam, yağmuruna yitişim.
Kararırsa bulutlar, sürgün olur inişim;
Aşkın ile başladım, saçlarında bitişim.
Soğuk raylar üstünde kızıl güvercin,
Sönmüş değil yitmeyen hisli güvencin;
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta