Kızıl güneş batıyor dağların arkasından.
Derin bir sessizliğe bürünüyor hayat.
Yıldızlar parlıyor karanlık gökyüzünün içinde.
Aydınlığı vuruyor yeryüzüne yıldızların.
Ömrümden 1 gün daha kayıp gidiyor kızıl güneş batarken.
Takvim yaprakları düşüyor tek tek yere.
Zaman akıp gidiyor ufkun arkasında.
Ve birdaha yaşanmayacak bir gün daha geçip gidiyor.
Hayat sessizliğe bürünüyor kızıl güneş batarken.
Doğa uyuyor, evren uyuyor, ve biz bir günün daha bittiğine şahitlik ediyoruz.
Rüyalara dalıyoruz kızıl güneşin ufku sonrası gelen karanlık gecede,hem de bir daha hiç göremeyeceğimiz rüyalara.
Ve ardından bir daha yaşanmayacak bir güne daha veda ediyoruz.
Tan yeri ağarıyor kızıl güneşin ilk ışıkları ile beraber.
Ufku belli belirsiz bir aydınlık kaplıyor etrafı.
Yıldızlar sönüyor aydınlığın gölgesinde.
Ve Hayat yeniden başlıyor.
Ömrümüzün bir günü daha başlıyor kızıl güneşin doğmasıyla beraber
Kuşlar cıvıl cıvıl ötüşüyor, hayat yeni bir güne daha merhaba diyor
Merhaba diyor dünya yeni bir güne daha
Zaman durmadan akıyor günlerin etrafında.
Yeni maceralar bekliyor yeni bir günün başlangıcında.
Ve ömrümüzden bir gün daha başlayıp bitiyor kızıl güneşin etrafında.
Eren Durmaz
Kayıt Tarihi : 11.5.2022 00:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Eren Durmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/05/11/kizil-gunesin-etrafinda.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!