Ülkemizin güzel bir kentinde doğdum. Bazen düz yolda yalpaladım bazen dimdik yokuşlarla soluklandım . Günün birinde bir baktım satırlar yazdım . Sonra bu satırlardan sadece şiir olarak üç kitap yazdım hepsini cebime koydum . Ve bambaşka bir ilde bambaşka insanlarla soluklanmaya devam ediyorum.
Şimdi olmadığım bir adam oluyorum
Şiir yazıyorum belki çiçek ekiyorum
Bembeyaz sayfalar açıp çölleştiriyorum
Vahalar kurup yoklukta debeleniyorum
Dün denizlerde bir kaptan gemimdeydim
matem bazen doğar güne
yitirdiği yağmurlar gelir insanın aklına
matem yağar insanın kirpiklerine
diken batar merhametin yüzüne
bir günde büyür insan ölümün üstüne
Şimdi anlamsız bir şiir kuruyorum
Gün batmış geceyi seyrediyorum
İçimde bir boşluk var seni hissediyorum
Öyle akşam olmuş gün batımını izliyorum
Dağar ne güzel kayboluyor gözlerinde
Ey sevgili nerde dünün melekleri
Cep cep oluk oluk ölümün ayak izleri
Ben sen o yitirmiş artık insanlar kelimeleri
Benim şehrim Serhad şehri
Vusulatı kimbilir kim görmüş
Şiiri düz yazı gibi yazıyorum
Bana ne sevgiliden sevmekten umursamıyorum
Sorsan şairim geçiniyorum
Bir yokluktur içimde depreşip duruyorum
Adı üstünde düz yazı gibi şiir yazıyorum
Eski bir umut limanıma kırsa
Kırık kalbim düne uyansa
Yıllar yola meylalsa
Gelse zamana fi afitap
Dünkü güzelliğin gözümde canlansa
Mevali ruhum sana bitap
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!