Kızıl Güneş Şiiri - Umut Beylik

Güneş bugün çok uzak bir yerden,
Aslında
Benim olan bir yerden doğuyor
Bütün kızıllığıyla.
Ben yabancıyım bu kızıllığa
Hiç böyle bir öfke görmemiştim
Her dönüp baktığımda
Canımı acıtan kararlılıkla
Ezerek geçmişiteki duyguların birikimini
Sonbaharları veriyor ellerime
Dilimdeki duaların gizemiyle
Kaçıncı hayat bu
Ne verdin de,ne alıyorsun geriye.
Acımın zehiriyle
Uykusuz gözlerimde inandım
Sevgilerin güzelliğine.
Apansız buluverdim kendimi
Karanlık bir vadide
Uçsuz du tüm sevinçler, bucaksız dı
Her şey tükendi
Garip duyguların doğrularıyla.
Geriye kalan dayımın iç çekişleriydi
Kendine acımayan
Feryatlarını hissediyorum çok uzaklardan
Aslında benim olan bir yerden.
Git tüm güzelliğini al yanına
Ne verdin ki bana,ne alıyorsun
Ben kurdum kendi dünyamı.
Ölmek diye sorma,
Onu sen anlayamazsın...