Kızıl gül Şiiri - Yusuf Isıcak

Şair sevmişti bir kızıl gülü
Talipti dili yangın yeri olmak için
Cefa çekmişti o kızıl gülü için
Yanıyordu dili için için

Şair sevmişti bir kızıl gülü
Yâri ise vurmuştu diline odu
Söndürmüyordu canını alan odu
Unutamıyordu dudağını yakan odu

Şair sevmişti bir kızıl gülü
Değmişti şaire görklü nazarı
Kötü etmişti şairi müşahhas nazarı
İlham gelmiyordu şaire artık bu kızıl gülün nazarı