Orhan Veli'yi güzel havalar mahvetmiş,
Peki ya beni, beni ne mi mahvetti.
Beni sonbahar havası mahvetti a dostlar
Böyle hüzünlü bir sonbahar gününde kaybettim gülümsememi
Ela gözlerimin ferini
ve bir daha bulmamak üzere kalbimi
Sevmekten de zor sevememek
O seni severken sırt çevirebilmek
şiirlerde şarkılarda
Zalim yar olarak nitelendirilmek
Bilirmisiniz siz ne de çok acıtır mübarek
Tanrı; yazı kedilere verdi.
Yakıcı güneşi kemiklerinde hissedip,
Kızgın damlarda zevkle uyuyabilmeleri için.
Tanrı,kışı köpeklere verdi.
Bembeyaz karlarda neşeyle yuvarlanıp,
Bİr gün gelecek ki,
Bir silahı dayayacağım şakağıma.
Tetiğe dokunurken hiç titremeyecek ellerim.
Kurşun hızla yol alırken beynimde,
Kaybolacak hüzünlerim ve sevinçlerim
Kafamın içinde gezinen 1001 tilkiden,
! 001'si kayboldu
Belki bir ingiliz soylusuna av,
Belki de zengin bir kadına kürk oldu
Bir gün bir kuş konmuş yanlışlıkla,
Bir timsahın açık ağzına.
Timsah acımasız,timsah kötü,
Kapatıverecekken koca ağzını,
Kuş yalvarmaya başlamış.
'Eğer öldürürsen beni,bir daha duyamam sevdiğimin sesini,
Yeteri kadar param
Beni seven arkadaşlarım
Ve bir sevgilim olsaydı
Belki mutlu olurdum ama
Şair olamazdım
Yeşeren o güzel aşkı,
Koparıp atarken hiç ağlamamıştık.
Kalbimizin birbir için çarpışını inkar ederken de,
Gururumuza yenilirken de hiç ağlamadık sevgilim.
Şunu bil ki artık konuşmak istemiyorum,
Yelkovan altı kere hareket etti küçük adımlarla
Üç bebek ağlaması,
Bir de ölü ağıdı çalındı kulağıma.
Dünya döndü,döndükçe bebeler doğdu
Dedeler öldü
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!