Kızıl Elma'ya Şiiri - Aşık Ali

Serinden geçerek kızıl elmaya,
Giden mehmetçikler beklenmez mi hiç.
Hepsi gönüllüydü şehit olmaya,
Bu acıya murad eklenmez mi hiç.

Anası, babası ardında durur
Gönlü sevdiğinin derdinde durur
Bir namert kurşunu alnından vurur,
Bahtının karası aklanmaz mı hiç.

Korkmaz ki ölümden imanı tamdır,
Dünyaya saldığı "korkusuz" namdır,
Ayrılık hasreti gönlünde gamdır,
Gözden dökülen yaş saklanmaz mı hiç.

Aşık Ali der ki mübârek kanı,
Şehadet aşkıyla teslimdir canı,
Şu güzel ülkemin bak dört bir yanı,
Cennet gülü gibi, koklanmaz mı hiç...