Gözümden akan şu zoraki gülüş
Özlediğim sabahların rüyası
Elemli yüzdeki acı bükülüş
Veda akşamının garip ziyası
Hep seni düşündüm dağ başlarında
Kendimi unuttum yamaçlarında
Maziyi yaşadım göz yaşlarında
Ve sonu gelmeyen “hür” açlarında
Kendimi aradım evin damında
Gölgeme takıldı tek tek ayaklar
Henüz yokluğunun ilk akşamında
Hasret başlar, dilim seni sayıklar
Eller kelepçeli, yolunmuş kanat
Satıldığım pazar sen ol sevgilim
Şu uzayıp giden yollara inat
Uyuduğum mezar sen ol sevgilim
Adını buğulu camlara yazdım
Baktım ki zamansız erken solacak
Bu yüzden aşkını gönlüme kazdım
Bilir miydim kızıl elma olacak.
Kayıt Tarihi : 8.6.2005 00:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!