Kızıl elmalarını kaybetmiş iki insandık
İnandık
Elma şekerine kandık
Kana kana kanıyorduk
Martıları düşlüyorduk
Çocukluğumuzu doyuruyorduk
Hacıyatmazları uyutuyorduk
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Artık ne yağmurlar ölüyordu, ne de mevsimler
Ne bu şehir var ne de bu iklim
güzeldi yüreğinize sağlık olsun ne diyelim
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta