Kızıl Değilmi Kanları Şiiri - Kamil At

Ezelden kendisini bilmezler
Yaktılar bunca aydın insanları
Kaçar insani yere gelmezler
Hergün zarardır ses tonları.

Uyuşuklar saldırmaya hazırlar
Kanla sevişiyor çiçekli kırlar
Her defa öfkesini hatırlar
Dost üzülme yakındır sonları.

Eski devamlı yeninin kurbanı
Yönün ayrı ise sen seni tanı
Ecel his bilmez, seçer canı
Düşünme bilmezmisin onları.

Bağlanmış bilmezki yanlışta
Bahar seslenir kurtulunca kışta
İnsanlık en sonunda uyanışta
Değişsede üstündeki donları.

Kamil At çağ karanlıkta nice
Güzellik savaşın olsun delice
Gelişmez aldanır sahte güce
Endişem! ; kızıl değilmi kanları.