Ölüm yorgun tırpanını kaldırdı kanıksamışçasına
ve daha sonra merhamet gösterdi saçlarını okşarken rüzgar
almak ister gibiydi gökyüzünü ruhuna
bir kızıl çizgi çekti yaşamla arasında bulutlar
ve kalanlar son kürekle toprağı perçinlediler
bir ibrik suya katılmış gözyaşları arasında.
Kanlarının botlarından akmasını gizlemişlerdi gün boyu
ve mermi altında herkesi her yere bıraktılar düşüncelerinde
emanet edip bir kurşun kalemin ıslak cep defterine karaladıklarına
umutlarını
hayallerini bu toprak ve bayrak uğruna
bilmeyenlere inat tarih boyunca.
Kayıt Tarihi : 7.3.2020 03:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
selam ve saygıyla...
ölen
öyle çok insan var ki..
ve şairler de işte böyle
ellerindeki tek silahıyla
mürekkebe katılmış gözyaşlarını şiirlere dökerler..
Kutlarım usta kaleminizi Enver hocam..
Saygı ile...
TÜM YORUMLAR (2)