Kızıl Ay Şiiri - Alperen Furkan Denden

Sen uyurken karşımda, göz kapaklarımıza çizili konuşulmamış hayaller eşlik eder bana
Gecenin karanlığı aydınlıkla buluşana dek izlemek isterim, rüyalarında bana da yer var mı?
Çünkü rüyalarımda her daim sen vardın ve hep olduğun kadar güzeldin
Adın yankılanıyor bak yine, zihnimin ücralarında ne arıyordun?
Bilmiyorum neden kabul etmek istemiyordun, seni önemsediğim kadar sen de beni sevmiyor musun?
Biliyorum ama sen söylemesen de uykuya daldığında sesleniyorum sana düşler diyarından.

Unutulmuş bir hatıra kadar uzaktayken ben olduğun yere
Kalbime saplanan ağrı adın gibi, nasıl bana bu kadar yakınsın?
Hiç bitmemesini umduğum Kızılay'daki gece kadar sen de hayalle gerçek arasındasın
Olabildiğince gerçek ve bir düş kadar da büyü dolusun, her anımda istemesen de yanımdasın
Ufuk kadar uzak fakat bir sevda kadar benimle bu kaldırımdasın
Fark etmesek de yan yanaydık biz; tozlu bir kitapsın, rafa kaldıramadığım.

Kulaklarımda bir şarkısın dinlemekten usanmadığım
Gülüşünü anımsarım öylesine hayat dolu, izlemekten sıkılmadığım
Şehrin karanlığına karışana dek izlemiştim her adımını aklımdan çıkaramadım
Yanımda kalmanı ne çok isterdim, gittiğin her yere hayallerim seninle yürür
Gideceksen uzaklara özle de gel isterim, olmadığın her an içimden bir parça ölür
Tut elimi ve sarıl bana, son bir defa, ne olur? Sen de bakmayacaksan ardına, nasıl geçer bir ömür?