Yeşil,yemyeşil, toprak kokusu ıslak,
Çiçek kokular menevişli, işveli
Suyun sesi var şıkır mıkır,
Birde sivrisinekler olmasa,
Kocaman bir kalp sen de olan
Bana dair, dolu bir rüzgar gibi.
İçinde ki yangınları söndüremiyor,
Ne yeşil,ne toprak, ne de su,
Doğa içini sardıkça bana dair,
Senin bana benim sana sarılasım var,
Kızıl bir ateş gibi doğan öfken,
İçinde kımıl kımıl oynaşıp titreşen alev,
Haklısın güzel kadın,
Bir kaktüsün dikenleri dökmesi gibi geldin sen,
Güle dönüşüp kızıl alevlerde, kavrulup,
Tüm yangınları söndürdün,Aşk ile.
Sancılı bir doğum, hayat,
Sürekli mutluluk olmasa gerek yarim,
Tüm doğumlar gibi,acı ile doğuyor Aşk,
Öfke, alevde sönüp, biz oluyor.
22.06.2014, gü, Kızıl Alev
Günan ÜlgenKayıt Tarihi : 23.6.2014 00:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"Gün An Hayat’ın 100′ ü" Serisi
![Günan Ülgen](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/06/23/kizil-alev-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!