Günün en kıskanç vaktinde
Yangı yükleyen gülümseyişiyle
Kutlu Meryem hüznü görünür sonra,,,
Mevsim yel mevsimi!
Alkol koması solutur atlasın serkeşine,
Mataramda ki ejdere sustukça,
Usulca çoğalır,
Beynimde kavmimin uru.
Ve iskeletime dokunur
Övgüsüne güvendiğim silüetin.
Günün otuz saati adına!
Gökyüzü mavisiyle,düşlerime
Münzevi nabızlar serpildi.
Safirden bir korkmayla,
Gölgesine sığındığım tedirgin saçlarına,
Seneleri gizdim…
Bir sandık yakut,
Tedirgin çocuk,
İki kanat…
Kayıt Tarihi : 11.8.2010 15:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!