Kızıl Akşamların Ardında Sanki Mor Gece

Pırıl pırıl bir dünya içindeki gül, sarı zambak
Kırmızı şarap bağları, kurumuş çorak toprak
Birer cennet, sanki başka kainatlardan serpili
Sunulan huzur bir tek, gümüş tepsi, altından tasla.

Bu güzellikten içime sızıyor tat, arzu dolu nice istek
Ruhuma çörekleniyor bütün hazlar, gecelerden mor
Ufkukta pembe şafak gibi tebessümleri can yakıcı
Akıyor yağmura nispet gözler, sevinçten ırmak ırmak.

Bir gün gelir de göçersem eger ben bu dünyadan
Kimbilir, bu güzel benim gibi nice kimleri yakacak
Bir an koklasam ah, dokunsam yumuşacık tenine
Gam değil hiç aldırmam ki, yedi kat yerin dibinde.