Kızıl akşamlar, Mor Geceler, Pembe Şafak ...

Bitti mor geceler, pembe şafaklar dogmuyor
Zifiri - karanlıklar sardı ruhumu, neşem yok
Izdırap süzülerek zerk-oluyor iliklerimden kalbime
Dagılıyor amansız bir acı, dağlar kadar sağır
Duyulmaz sesim, cendere sıkıyor lime lime tenimi.

Bitti kızıl akşamlar, gök mavi rengini yitirdi
Sardı sıkıntı içimi, kabuslarla, karabasanlarla
Dayanmaz sabır, gelip gider beni deli eder
Soguk soguk terler dökerim, boğulurum içinde
Kalbimi açıp görmeden, ellerimden tutan yok.

Bitti venüsü andıran bakışlar, soluk güz gibi gözler
Canımda can kimbilir nerededir, hangi ellerde
Okşanır durur ay teni, o gümüş katılmış saçları
"rüya olsun Allah,ım" düşündükçe çıldırıp öleceğim
Her gün bu cefa, diriltip diriltip gömüyor beni mezara.

Kaç defa niyet ettim, gidip bir göreyim uzaktan seni
Ben gibimisin, yoksa en güzel hülyalardamısın
Perili rüyalarda, seni sevmeyen hoyrat ellerdemisin
İçimde kahırdan bir dünya yarattın, aşkınla deşilen
Öyle bir haldeyim ki,ben sensiz cehennemi yaşayan.