Onu ilk gördüğümde,
penceredeki boyaları kazıyordu elindeki jiletle..
Kan sıçradı pencereden,kızıl oldu tüm saçları.
Çocuk yüzünde fazla rüküş durmuştu kadın bedeni,
fazla kadındı..fazla anne..
Zaman aktı duvarlardan.
Topladı aceleyle, saçlarına taktı..
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta