Kızgınlığım Kendime Şiiri - Erdal Yeni

Değer verdim, yanıldım
Kızgınlığım kendime,
Bir dal gibi kırıldım,
Suskunluğum kendime...

Yalnız "o"na meyildim.
Sevdasına eğildim.
Bir sözüne yenildim
Kızgınlığım kendime...

O' "gel" dedi, ben koştum,
Fırtınayla yarıştım,
Deryaları da aştım,
Ahmaklığım kendime...

O" söylendi, hep sustum,
Verem oldum kan kustum,
Lokman gelmesin dostum,
Hastalığım kendime...

Ecel pusu kursada,
Kalbim toprak olsada,
Üstüne kar yağsada,
Hüsranlığım kendime...

Her derdine gülerdim.
Zehir verse içerdim.
Ölesiye severdim.
Yazık ettim kendime...
Değmezmiş sevgisine...