Kızgın Şiiri - Vedat Akdeniz

en sonunda
deniz de kandırdı ya beni
şu andan sonra
lüzumu yok mavisinin tonuna
kızgınlığım kırgınlık dönmesi
yine de incinmesin diye dalgalar
kıyıları törpüluyorum durmadan
işin aslına bakarsan
saf çıkarcı bir yaklaşımda yok değil
bu davranışın altında
olur ya birgün haberin gelirse
yüzüm olsun diye sormaya birazda.
anlamsız susuşlarımızın gürültülüsü
bastırır şehrin uğultusunu
ve sağır edercesine tırmalar kulakları
vurdum duymaz bir hüzünle
sarılır her yanımız
şairlerden koparılmış
tüm sevinçler geçersiz sayılır
dağılmış düşler pazarında.
iklim değişir bu coğrafyada
buz mavisine bürünmüş
denizler üşür artık
ayazda kalmış izler
çiğ bir yalnızlığın
çırılçıplak resmi oluverir bir anda
doğurganlığını yitirir tan yeri
güneş ölü doğar her memlekete
cehaletin hükmünde
bakir oğlanlar saf
sevgili kızlar orospu sanılır
arsızca!
28.12.2016
Silifke