Kızgınım Yıllara Şiiri - Cihan Tezanlar

Kızgınlığım sadece, gözümün içine baka, baka geçip giden yıllara. Siyah, sonbahar ve daha ne kadar kelime kaldıysa araya sıkışacak, karamsar, hepsini yaşadım.
Düşündüklerimi söyleyemezdim hiçbir zaman, söylenen o kadar boş lafın arasına katmazdım.Bir kelebek ömrü kadar kısaydı, narin ve bir ömür kadar uzaktı.Sade yalnızlığım vardı, susuşlarım.Onlar da bir yüksek dağın tepesinde, ha düştü ha düşecek beklerdi, değmeden poyrazıma ya da karayelime, seni gördüğümde esen.Keşke düşselerdi diyor insan şimdi, bir yağmur olup yüreğine, bir ölü olup toprağın o soluk rengine.
Kalbim sızlıyor şimdi, gözlerin gözlerimin önüne geldikçe, gülüşün ve anılarıma anlamlılarmışçasına, anlamlarını hatırlatan yüzün.Ne kadar çabuk geçmişti zaman.Hiçbir şey anlamadan biz dayanmıştı kapımıza, o benim söyleyemediğim, seninse gözlerine her bakışımda söylemeye yeltendiğin ayrılık şarkıları.İşte bu yüzden kızgınlığım yıllara, o ayrılık şarkılarını düşürdüğü için aklımıza.

Hangi yaprakla kopmuştun baharımdan ya da
Hangi sularında boğuluşum gelsin aklıma?
Hangi tüten duman olayım bacalarda?
Ben mevsimsiz, kurak ve kızgınım
Karışıklığıma, karşılıksızlığıma ve yıllara.