Kızgın çölde sükunet Şiiri - Akın Akça

On altı milyarlık Dünya şehrinden -kıymıklar- sıyrılarak gelen, onların elleri çok kirli ve avuç içlerindeki yeşil noktaların rengi döndü artık mavilere. Fakat icra eden yine tek kişi, tek bir sevgi: Göze alacak o bazı şeyleri bu çiftlikte kaldıkça ve gelişimini görecek buranın, serpilişini …

Gecenin otobanında seyreden mahmur gözler; tahta turuncu ve alacalı direksiyonu başında eski bir turuncu yine, Tofaş yüz otuz bir’in …
David Lynch’in duruyor gibi gözüküyor Kayıp Otoban’ı -yol bizden daha hızlı, sanırım akıl değil, sayısı farkından ötürü kendi zeka pırıltılarının- arabayı hareket halinde izlerken biz; …ama bizi sürükleyen, birkaç şeritinden ibaret yalnızca
hareketsiz bu otoban, sayısız böyle yolun.

a.
Özel bir mevki inşa etmiş
böylece, insan kendine:
Sanırsın Asma Bahçeleri
tarihteki Babil’in;
Orman içinde bir
masal evi ve onun su
çağıldatan şen bahçesi.
Ufak bir şelaleye de sahip, şıp, şıp …
Hepsi birden çölün koynunda.

b.
Kıpkırmızı bir çöl burası
ama çok huzurlu
Sanki mavi gökyüzüne
burası için, gerek var mı?

Ya da bir deniz mavisi,
buraya biz verelim:
Bazı sulama kanalları yapalım.
fazla olmasın ama.
Sadece, insanlar beslensin.
Asimov’un ülkesindeki gibi:
Ufkun almadığı çiftlik alanlarında,
tek kişi de yaşamasın ancak o büyük evde -
iki ya da üç arkadaşıyla yaşasın
- insanoğlu orada ve onun
robotlarıda olmasın sürüyle,
bahçeyi sulayan
ve tarladan ürün getiren

Issız kasabanın benzinliğinden
Bezgin ve çılgın Arz’a bazen gitsin.
Bunun yerine, çokça..
Kuzey Işıkları olsun:
Kördüğüm değil,
paylaşım,
yaratıcı üretkenlik.
Erkek, tarlada filizleri sayan ve
Eliyle, hamuru kadın yoğursun.

a.
Güvenle ilerlediler:
ölü suyun içinde yaşamayı
öğrendiler,
yine su gibi tertemiz;
karıncaların dünya kantini’nden
geçerek
kızıl gezegene yerleştiler.

-
22/ 23 Kasım ‘04

‘Avuç içlerindeki mavi ve yeşil noktacıklar’: böyle bir olguyu çok eski bir bilimkurgu filminden hatırlıyorum. Gelecekteki bir karınca toplumundan uzaklaşmaya cesaret eden iki kişi vardır, iki sevgili ve avuç içlerindeki noktaların rengi değişmeye başlar ama onlar hızla bilinmeyen bölgeye doğru hareket ederler, insanları makinalaşmış bir üretimin şehrini geride bırakarak