efkarım bile çok geldi bedenime bu gece
duramadı yerinde çıktı çıkacak sandım yerinden
düşüverecek sandım elime
tutamadım yerinde gezdi durdu oradan oraya
Aşık Veysel gibi Yunus Emre gibi
divane deliler gibi dolanır dururum
bir ışık bir ışık diye
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
