yalnızlığın en zengini1957
çocukken de kızardım
bisikletini vermeyenlere
şimdide kızıyorum
üç kuruşluk tenekeye
araba deyip ölenlere
la dün salya sümük
yağlı ekmeğe şeker döküp
bölüşüp yerken çocuktuk
aha da büyüdük ne oldu
adamlığı nerede unuttun
bir selamın parası mı olur
veresiye vermeyesin
bak şimdi haklı çıktım
çocukluğundan belliymiş
şallak gelip çıplak gidenler
senin ful teneke parkta
en son bindirmişler
belediyenin hurdaya tenekeye
çıkartsana kolunu kutudan
varsa tekatın gücün
kızayurum görüpte
anlamayanlara
bilip te salağa yatanlara
elimde değil uşaklar
kızayırum beni diyenlere
çocukkende kızar idim
mala benim diyenlere
15-06-17 şa
Kayıt Tarihi : 3.9.2017 14:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şimşek Acar](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/09/03/kizayirum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!