Kızarmış ekmek Şiiri - Ender Selvi

Sahil kenarına çıkıp, daralan yüregimle dolaşım dedim,
Kenarda kuytu yerde,kurumuş bir dilim ekmek buldum
Gözü yaşlı,hıçkırarak aglayanıda seni gördüm
Tutupta kaldırmak istedim, koptum bir kere deliye döndüm...

Sagıma baktım karanlık,soluma baktım üç beş genç
Kulaklarım da feryat,yüregimde ızdırabın ezikligine büründüm.
Bir dilim ekmek misali,yerden kaldırmak istedim
Ağaçlara,duvarlara,taşlara,kafa vuranıda ilk kez gördüm

Lor peynir misali eriye eriye,bitip tükendim
Saatin geç vaktinde,yeni kızartılmış bir ekmektim
Can ala nın hayatını,yok saydıgına kefil mi,delil miydim
Saçları karanlık,gözleri ay parçası geceyle beraberdim

Yağ satarım,bal satarım amca: istenmi dedigi anda ürperdim
Közlenmiş ateşten bile beter,namahremi alevlenmiş alevdin
Zaten neyim kaldıki dedigi ana kadar,hakaretini dinledim
Kızarmış ekmek gibi daha büyük hataya, düşmeyim der gibi hissettim