Kırılan gönüller,zor onarılır.
Kıranlar,insan değil be kızanım!
Kör ölünce,badem gözlü sanılır.
İnsanın değerini,bil be kızanım!
İnsanın yerini,tutar mı mal hiç?
Kendini topluma adayıp,and iç.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Sevgili kardeşim engin hoşgörüne sığınarak:
Sana kem göz ile bakanlar solsun.
Sadece helal kazanç cebine dolsun.
Kızanım Kandilin Mübarek olsun:
İnsanın değerini bil be kızanım!
sözüm yok.
Sadece 10puanım var Veysel'ciğim..
Bütün kizanlar kulak versin bu sözlere,, zarar etmezler.. tebrikler Veysel gardasim..Ne mutlu kulak veren kizanina eminim cok seyler kazandi..
selamlarimla
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta