kendini ve istanbulu saklıyordu
göl kıyısında
ekmek bilmez
esmer çocuk
esmer ülkede
masmavi sürgündü
tutsak şehirlerden
şu halimize bak
insanlar sahipsiz
insanlar amerikasız
insanlar saksıda
yabancı bakıyor
düşünceler kadar yumuşak
düşteki utkuya
gece genelevlerini günaha kesip
bir bardak ay ışığında
pis ellerimizi çalkalayıp
çirkin bir çağ kuşanarak
bir soytarı gibi
haksızlığı doğrudan kavrıyorsa avuçlarımız
sarışın sevgimizi
esrik kahkahamızı
sunabiliriz prenseslere
27 Temmuz 95
Erzurum
Kayıt Tarihi : 15.1.2008 14:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ne kadar güneş varsa
gök yüzünde
bir dervişin sevinci
sizi zorlayan
**Kutluyorum yüreğin daim olsun sevgiyle kal***
TÜM YORUMLAR (1)