Sevdan çöldür gönlüm oldu bedevi,
Devem de yok yaya kaldım yollarda…
Kuru göldür garip gönlüm dert evi,
Düştüm yere tutunduğum dallarda…
Diller döktün düğümledin ipine,
Âşık ettin koydun sevda cipine,
Masken varmış aldanmışım tipine,
Zehirlendim ağılanmış ballardan…
İki gözün iki çatal hançermiş,
Kalbe girer ciğerlerden geçermiş,
Seni seven kefen sarar göçermiş,
Senin sevgin can bulurmuş mallarda…
Nasıl kandım, nasıl düştüm tuzağa,
Yıldız oldum kaydım gittim uzağa,
Mutluluğu aldın çektin kızağa,
Kör yılanı beslemişim kollarda…
Cantekin’im, yine döktün içini,
Yere vurdun dallar kıran keçini,
Kim getirir aklar düşen saçını,
Ömrün gitti kırık- dökük sallarda…
Kayıt Tarihi : 3.9.2006 19:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!