karanlık,
onu korkutmuyordu...
zira...
babasıyla el eleydi...
sokak lambalarının
loş ışığında
mevsimsiz bir kelebek gibi
soğuk taşların üstünde
mutluluğun dansını yapıyordu...
yaşı belki de beşti...
oysa,
benim gözümde
tam bir kraliçeydi...
karanlık;
beni...
babayı....
ve o
güzel kızı
saklayamıyordu...
Fikret Turhan-Yalova,
20.03.2014
Kayıt Tarihi : 20.3.2014 21:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!