Kız Nebahat Şiiri - Kalender Kılıç

Kız Nebahat

Beni İstanbul bu hale getirdi

Kız Nebahat, Ne bu hayat?

Artık şimdi
Bir sanat eseri gibiyim
Az zamanda yıllandım,
Eskidim şarap.
Rengim taş duvar
Erkenden harap

Kız nebahat

İstanbul bu hayat

Daha yeni gelmiştim
Hülyalı, uçar kanat...

Bu şehre inmeden
Uçar göçer gençlik
Azı-cıktım ama, yeterdim
Çok oldum ama, yetemedim...
Kala kaldım, dağıldım;
Renkli olsun dedim
Şıkıdım şıkıdım yaşamak anlatılırdı
Her İstanbul muhabbetinde
Derken,
İstanbul’a kalmak, İstanbul’lu olmak
varmış erkenden

Ah nebahat ahh...ne bu hayat;

İnan ki...
Gör ki,
Takıldım kaldım.
Ben ki,
ne ki,
Her parçam bir semtte
etiler'de, bebek'te, sarıyer de
kim bilir ne yerlerde
hangi geceler nerelerde
Beni İstanbul'a kaldım
Kız Nebahat.
Battım çıkamadım

(24/09/2006 bir tanıdık kızla! söyleşi)