Kız kurusu Şiiri - Kubilay Enginol

Kız kurusu,kuru kayısı
Kaderi antika semaverin aynısı
Armudun sapı,üzümün çöpü
Ayırdı heyhat
Baktıki geçivermiş
Acımasızca hayat
Gezmek isterdi belkide elele
İbretle baktı hep sevgililere
Sarı semaverle yaşıttı
Ne gizli karşılıksız aşklar yaşamıştı
Kurulu saat gibi giderdi işine
Yaşantısı açıktı sıkıntıya, beise
Kırıntılarla yetindi hep,hayatı boyunca
Gözyaşları eşlik ederdi,akşam olunca
Vakit geldi,aniden sinsice
Gidiverdi,geldiği gibi sessizce