Kız kulesi kadar ortasında çırılçıplağım denizin.
Yalnızlığıma ortak gördüğüm dalgalar, başkasının çığlıklarını boğan elleriyle omuzumda şimdi.
Fotoğraf karenizde duran sahte gülücüklerimden fazla değil benim mutluluğum.
Siz sadece görebildiğiniz açının "sözde" gülen tarafıyla sohbet ediyorsunuz.
İçerime çarpan köpek balıklarını da, ayaklarıma oturmuş kara suları da bilmiyorsunuz...
Bedeniniz "güzel" kelimesinin tatminliğine aşık sadece.
Güzel bakan umrunuzda olmadığı kadar, güzel gören de yolunuzda değil.
Buz kesen odalarımdan da,
Yok satan duygularımdan da bir habersiniz.
Anlatamıyorum!
Denizi çok sevdiğimden değil benim manzaram.
Mevzu: İçler acısı...
Sorun: Gönül yaram...
Kayıt Tarihi : 14.6.2017 01:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
biraz da hikayesi işlenmiş
olsaydı, dedim şiirde,
okuduğum da
hikayesini ben de çok bilmem ama
bir an da öyle düşündüm
mesela
benim ona en yakın olduğum yer...
üsküdar da bir balıkçı lokantasıydı
herhalde
böylesi bir şiiri ben yazmaya
kalkmış olsaydım
ona baktığım o nokta,
bulunduğum o yer
onu gördüğüm ve algılayabildiğim, kadarıyla tabiiki
mesela duygularım, onun bana hissetirdikleri
onun bana tarihi ile söylemeye çalıştıkları
muhakkak bunları araştırır ve sokmaya çalışırdım şiire..
TÜM YORUMLAR (1)