Bir garip duygu kemirir,
Haftalardır içimi,
Yüreğimde bir özlem belirir,
Kız Kulesinde hayal ederim kendimi...
O muazzam güzellik,
Beni de büyüsü altına aldı,
O yapısındaki görsellik,
Ruhum burada bedenim Kız Kulesinde kaldı...
Öyle bir his var ki içimde,
Sanki oraya gitmeyi başarırsam,
Tüm dertlerim bitecek,
Sanki tek sevdam o benim,
Sanki ona aşığım,
Ve sanki yüreğimin sultanı,
Kız Kulesinin içinde...
Ne garip bir his,
Yanına gitmek için,
Dağları aşmam gerek,
Bu deli yüreğim onu da yapar,
Gönlüm yapar severek,
Belki Kız Kulesine gittiğimde,
Biter derdim ıstırabım,
Ve belki onu gördüğümde,
Diner bitmeyen isyanım.
Kimse bizi adam yerine koymazken,
Belki o bizi adam yerine koyar,
Belki o basar bizi bağrına...
Bu bambaşka bir aşk,
Kız Kulesini düşündükçe,
Vücudumda önce bit titreme,
Ve sonra sevgiliye duyulan özlem gibi,
Bir özlem hissederim yüreğimde...
Allah’ım ne oluyor,
Neden bu üstümdeki uyuşukluk,
Beni böyle büyüleyen ne,
Neden bu üstümdeki ağır yorgunluk...
Acaba...
Acaba aradığım ilham Kız Kulesinde mi,
Acaba asıl sevgili Kız Kulesi mi,
Acaba ne zaman gideceğim oraya,
Ne zaman çıkacağım o sağlam kayaya oturtulmuş,
O saray yavrusuna...
Kız Kulesi,
Üsküdar’ın değişmeyen sembolü,
Beni nasıl böyle vurdun,
Nasıl yaraladın yüreğimden,
Neden sana duyduğum bu ilgi,
Söylemek çok zor ama,
İtiraf geciktikçe zorlaşıyor,
Galiba,
Deli Gönlüm Seni Seviyor...
Kayıt Tarihi : 23.12.2003 14:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!