Kız Kulesinde Martılar Bilir

Kız Kulesinde Martılar Bilir

git kız kulesinde martılara söyle
beni sevmediğine, onları inandır
onlar rüzgârında boğazın
saçlarının uçuşundan anlar halini
saçların vermezse ele seni, ellerine bakarlar
ellerin yetmezse, gözlerinin ta içinde bulurlar beni
ruzigarlar kokunla tanırlar bendeki seni
hiç biri bilmezse,
kız kulesinde hala bekleyen yılana sor
bir anda kayıverirse içine,
anlarsın ki ben hala sendeyim
ve martılar çığlık çığlığa kaçarlar senden
dışı başka içi başka senle
şimdi baş edecek biri var içeride
ne zaman martılar konarsa pervazlarına
o zaman bekle, ben de geleceğim kapına
belki geleceğim...
belki...
belki de "şarkımı çalacak"
sararmış bir yaprakta bırakacaksın
çiy tanelerini
ve beni anlayacaksın
hayırsızın birinin