Atı alan Üsküdar'ı geçti,
Kız kulesi, kırışık denizle baş başa ve yalnız.
İnanma bu kalabalık şehre,
O da yalnız.
Eski sevdaların tadı bu kulede kalalı,
Herkes yalnız.
Ah şimdi sevilmek vardı,
Vera gibi,
Kavuşmak mümkün olmasa bile,
Beklenmek vardı Pia' nın beklendiği gibi.
Bir kuleyi yalnızlığa mahkum edecek kadar sevilmek,
Kim bilir? Nasıl bir sevilmekti.
Orkinoslar,
Dalyanlarda, ağlarda çırpınan balıklar bile bilir,
Bu sevdanın hikayesini.
Kuşlar anlamaz, akılları bir karış havada,
Göç etmeye sevdalıdır onlar.
Yasak sayılan sevmeler,
Kavuşmak bilmeyen özlemler,
Bir denizi bile boğar atar.
Yalnızlık mübahtır kuleye
Şahit olduysa bir sevgiye
Kayıt Tarihi : 15.7.2014 14:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!